مدیرعامل مرسک: سوخت‌های سبز گران‌تر هستند، اما باید در بلندمدت فکر کنید

مدیر اجرایی غول کشتی‌سازی Moller-Maersk روز پنج‌شنبه به CNBC اعتراف کرد که تغییر به سوخت‌های «سبز» هزینه دارد، اما بر اهمیت تمرکز بر تصویر بزرگ‌تر به جای درد کوتاه‌مدت تأکید کرد.

اظهارات سورن اسکو یک روز پس از آن بیان می شود که شرکت او گفت که می خواهد کل تجارت به انتشار گازهای گلخانه ای خالص در سال 2040، 10 سال قبل از هدف قبلی خود، به صفر برسد.

اسکو که با Squawk Box Europe از CNBC صحبت می کرد، گفت: زمانی که ما این سفر را به سمت بی طرفی کربن آغاز کنیم، از سوخت های سبز استفاده خواهیم کرد. اسکو گفت، به عنوان نقطه شروع، این سوخت ها “احتمالاً دو تا سه برابر … بسیار گران تر بودند.”

اما ما در یک افق 20 ساله به این موضوع نگاه می‌کنیم و بنابراین فکر می‌کنیم که اثر تورم زمانی که برای مصرف‌کننده ظاهر شود بسیار کم خواهد بود.

اسکو گفت: “به عنوان مثال، امروز ما حدود 400 دلار برای یک ظرف سوخت هزینه می کنیم.” “اگر سه برابر شود، باید 800 دلار دیگر برای هر کانتینر خرج کنیم.”

«البته خیلی زیاد است، اما در داخل ظرف مثلاً 8000 جفت کفش کتانی دارید، بنابراین برای یک جفت کفش کتانی 10 سنت است. به همین دلیل است که من فکر می کنم مصرف کننده قابل مدیریت خواهد بود.”

به گفته آژانس بین‌المللی انرژی، کشتیرانی بین‌المللی – یکی از ابزارهای حیاتی در اقتصاد جهانی – مسئول تقریباً 2 درصد از انتشار CO2 مرتبط با انرژی جهانی در سال 2020 است.

با توجه به رشد پایداری و اقتصادها و مشاغل بزرگ جهان که به دنبال کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و دستیابی به اهداف خالص صفر هستند، این بخش باید راه های جدیدی برای کاهش ردپای زیست محیطی عملیات خود بیابد.

در اوایل ماه اوت، مرسک اعلام کرد که تعدادی کشتی بزرگ اقیانوس پیما را سفارش داده است که می توانند با اصطلاح “متانول کربن خنثی” کار کنند. این شرکت اعلام کرد این کشتی ها توسط شرکت صنایع سنگین هیوندای کره جنوبی ساخته خواهد شد و ظرفیت حمل حدود 16000 کانتینر را خواهند داشت.

مرسک گفت که این کشتی ها دارای موتور دوگانه سوز خواهند بود، ویژگی که هزینه ها را افزایش می دهد.

در بیانیه آمده است: «هزینه‌های سرمایه اضافی… برای گزینه سوخت دوگانه، که به متانول و همچنین سوخت معمولی کم گوگرد اجازه می‌دهد، در محدوده 10 تا 15 درصد قیمت کل خواهد بود».

تحویل در تلاش برای یافتن راه‌های پایدارتر برای نیرو دادن به عملیات منحصر به فرد نیست. به عنوان مثال، در هوانوردی، بحث های زیادی در مورد پتانسیل سوخت هوانوردی پایدار یا SAF وجود داشته است.

اکتبر گذشته، مدیر عامل رایان ایر، مایکل اولری، نیاز به اهداف بلندپروازانه برای سوخت پایدار هوانوردی را تایید کرد، اما همچنین در مورد اینکه چگونه قیمت مواد غذایی می تواند تحت تاثیر قرار گیرد، ابراز نگرانی کرد.

اولری در طی بحثی در انجمن CNBC برای یک آینده پایدار گفت که شرکت او “پول زیادی” با کالج ترینیتی دوبلین در تحقیقات SAF سرمایه گذاری کرده است.

در آوریل 2021، این دو سازمان مرکز تحقیقات هوانوردی پایدار را راه‌اندازی کردند که با کمک مالی 1.5 میلیون یورویی (1.72 میلیون دلاری) این شرکت هواپیمایی حمایت شد. علاوه بر تمرکز بر روی SAF، این مرکز نقشه‌برداری نویز و سیستم‌های پیشرانه با کربن صفر را برای هواپیماها در نظر خواهد گرفت.

خود رایان ایر هدف خود را برای تامین انرژی 12.5 درصد از پروازهای SAF خود تا سال 2030 تعیین کرده است. اما اولری در صحبت با استیو سدویک از CNBC گفت که فکر می کند “هدفی بسیار جاه طلبانه است – مطمئن نیستم.” دستیابی به آنجا.”

او در ادامه احساسات خود را در مورد اثرات گسترده تر افزایش استفاده از SAF بیان کرد. “اما من در بلندمدت نگران سوخت های پایدار هوانوردی هستم… این موضوع در آینده چه تاثیری بر قیمت مواد غذایی خواهد داشت؟”

“من فکر می کنم در 10 یا 20 سال آینده به نقطه ای خواهیم رسید که در آن چالش هایی نه تنها برای خطوط هوایی، بلکه برای صنعت به طور کلی در مورد سوخت های پایدار هوانوردی وجود خواهد داشت، جایی که ممکن است تأثیر صعودی بر روی مواد غذایی داشته باشد. قیمت. ”